Crna Gora

Otkrijte, dođite, uživajte!

Kako izgleda?
Zemlja čuda. Ćup pun najrazličitijeg blaga. Kao da se zaista, kako kaže legenda, bogu iznad Crne Gore pocijepala vreća kad je dijelio darove prirode, pa mu poispadale planine a i štošta drugo.

Šta nudi?
Sve, za svakoga. Uživanje u spektakularnoj prirodi. Potpuno opuštanje, odmor i sticanje nove energije. Sjajnu zabavu, adrenalinske iskorake, takmičarska i istraživačka uzbuđenja. Ovdje su male, skrivene, ali i kilometarske pješčane plaže, pa hiljade kilometara staza za pješačenje i biciklizam, brze rijeke za rafting i kajaking, uređena skijališta ali i netaknuta prostranstva; ovdje su karnevali, koncerti, tradicionalne fešte, pozorišta na trgovima… Ovdje, u luci možete sresti najbogatije ljude na svijetu, a u katunu pastira čija će vas mudrost vratiti u vrijeme Homera, a smirenost pomiriti sa zvijezdama. Očarani jedinstvom različitosti i ljepotom, mnogi se stalno vraćaju Crnoj Gori, otkrivajući uvijek neki novi biser u tom jedinstvenom ćupu na Mediteranu.

• Nacionalni park Lovćen

  Nacionalni park Lovćen obuhvata centralni i najviši deo lovćenskog masiva, površine 6.220 hektara. Proglašen je Nacionalnim parkom 1952. godine.

  Smešten u jugozapadnom delu Crne Gore, uzdiže se sa ivica jadranskog basena, zatvarajući tako duge i vijugave bokeljske zalive, čineći zaleđe drevnom pomorskom gradu Kotoru.

  Na relativno uzanom prostoru sreću se brojni i raznovrsni oblici reljefa, naglašeni u središnjem delu planine, gde se Lovćen najviše izdigao Štirovnikom i Jezerskim vrhom. Padine planine su kamenite, sa brojnim škrapama, jamama i dubokim vrtačama, dajući krajolicima specifičan izgled.

  Nalazeći se na granici dve sasvim različite prirodne celine, mora i kontinenta, Lovćen trpi uticaje oba klimatska tipa. Specifičan spoj životnih uslova uslovio je razvoj raznovrsnih bioloških sistema.

  Na području ovog nacionalnog parka značajnu vrednost čini kulturno-istorijsko nasleđe. Svojevrstan arhitektonski relikt, vredan pažnje, predstavljaju čuvene lovćenske serpentine. Stari put od Kotora vijuga uz Lovćen do Njeguša, živopisnog planinskog sela, u kojem se nalaze rodne kuće Petra II Petrovića Njegoša, znamenitog crnogorskog vladike i pesnika iz XIX veka i poslednjeg vladara Crne Gore, kralja Nikole I Petrovića.

  

• Manastir Ostrog

  Manastir Ostrog je manastir Srpske pravoslavne crkve smješten uz skoro vertikalnu liticu, visoko na planini Ostroška greda u Crnoj Gori. Posvećen je Svetom Vasiliju Ostroškom.

  Nalazi se nadomak Nikšića i smješten je u okomitoj stijeni, sa koje se pruža pogled na ravnicu Bjelopavlića. Osnovao ga je hercegovački mitropolit Vasilije u 17. vijeku. Rođen 1610., a umro 1671. godine. On je tu i sahranjen i proglašen svecem čudotvorcem nakon smrti. Tijelo mu počiva u ćivotu u pećinskoj crkvi. Sam manastir je obnovljen 1923-1926. godine, poslije požara, kojeg su bile pošteđene pećinske crkvice. One predstavljaju glavnu spomeničku vrijednost.

  

• Boka Kotorska

  Boka Kotorska je najveći zaliv Jandranskog mora (87.334 km²). Duboko je zašla pod litice Lovćena i Orjena kao da ih je razmakla snagom vode. Počinje Hercegnovskim zalivom, koji se sužava Kumborski tjesnac, njime prijelazi u Tivatski zaliv, pa kroz Verige ulazi u Risanski i Kotorski zaliv.

  Boku Kotorsku su proslavili hrabri pomorci, vješti majstori, graditelji, mnogi istaknuti umni ljudi. Ima slavnu istoriju – od grčkih kolonija, preko Ilira, Rima, Vizantije, srpske srednjovijekovne države, do Turaka, Mlečana (videti: Mletačka republika), Rusa, Napoleona i Austrije. Svi su imali ambicije da njome gospodare. Pomorstvo je bila osnova života i dalo je pečat velikom kulturnom naslijeđu. U XVII i XVIII veku Boka je imala preko 300 brodova duge plovidbe i do 300 manjih, koji su godišnje zarađivali 200.000 mletačkih zlatnika. Peraštani su u XVI veku imali pomorsku školu (Nautika) na glasu, a u njoj su školovali mornare i za ruskog cara Petra Velikog.

  

• Ostrvo Sveti Stefan

  Sveti Stefan je naselјe nedaleko od Budve. Sveti Stefan je danas povezan sa kopnom uskim zemlјouzom. Ovo ostrvo predstavlјa najluksuznije lјetovalište u Crnoj Gori i jedno od najluksuznijih letovališta na Jadranskom moru.

  Prema predanju, na ostrvu Sveti Stefan, u kasnijim vekovima kulturno-istorijskom središtu Paštrovića, sagrađena je tvrđava 1442. godine, kada je i naselјena prvim stanovnicima. Tvrđava je bila opasana zidinama da bi se u njima mogle sklanjati porodice iz okolnih sela pred najezdom Turaka i gusara. Po legendi, naselјe je nastalo poslije turske opsade grada Kotora, kada su Paštrovići odlučili da masovno, sa oko hilјadu lјudi, priteknu u pomoć ovom gradu. Paštrovići i Kotorani su izvojevali pobedu nad Turcima. Na povratku iz borbe, u blizini plaže Jaz, nedaleko od Starog grada (Budve) uočili su preostale turske galije. Odlučili su se na ponovni napad i zadobili bogat plen. Od zaroblјenog plena podignuta je tvrđava, sa po jednom kućom za svako od dvanaest paštrovskih plemena. Ovoj utvrđenoj naseobini dali su ime Sveti Stefan, po imenu crkve Sv. Stefana (posvećena arhiđakonu Stefanu Prvomučeniku) koja je na tom mjestu bila sagrađena u vreme Nemanjića. Na Svetom Stefanu, na terasi iznad ulaznih vrata, paštrovski sud je decenijama delio pravdu i rešavao sporove, pa je ono nazvano „mjesto od pravde“ (sto od pravde) ili „bankada“. Ovim sudom su se Paštrovići posebno ponosili, a vodio je poreklo još od 1266. godine i kralјa Stefana Prvovjenčanog, koji ga je i odobrio. Najstariji pisani izvor u kome se pominje paštrovski zbor potiče iz 1431. godine kada su Paštrovići, zbog opasnosti od Turaka, već bili dobrovolјno ušli u sastav Mletačke republike.

  

• Stari Grad u Budvi

  Stari Grad u Budvi (lat: Butua, Butoba) je gradska tvrđava u današnjem istoimenom naselju. Tvrđava je prvobitno podignuta na ostrvu nedaleko od obale, a kasnije je prevlakom spojen sa kopnom tako da je danas to obalsko utvrđenje, iako je prvobitno bilo ostrvsko. Grad je očuvan i dan danas. Njegove se kuće koriste za život. Teško je stradao u velikom zemljotresu1979. godine, ali su zidine i kuće uspješno sanirane.

  Utvrđeni grad na ovom prostoru je postojao još u doba antike. Mada su Grci osnovali mnoge kolonije u Mediteranu, po svemu sudeći, u delu obale Jadranskog mora, na području današnje Crne Gore, nisu uspeli u naseljavanju kolonista, iz razloga što im to nije dopuštalo domorodačko ilirsko stanovništvo. Umjesto toga, postojali su samo pojedini grčki tržišni centri – emporiji. Jedan od njih je, tokom VI – V vijeka prije nove ere, bio u Budvi (Butua). Prvi pomen ovog ilirskog grada nalazimo u V veku pre nve ere, kod Sofokla, a Pseudo-Ksilaks navodi da se od njega do Drača putuje morem dan i noć, a kopnom tri dana. Budva je poznata i po kasnijim, bogatim grčkim nalazima, kada je uticaj sa Egeja bio još veći. Iz ovog perioda u gradu su pronađeni ratnički šljemovi (takozvani grčko-ilirski) koji sa paragnatidama (štitnicima za obraze) podsećaju na korintske, ali im za razliku od njih nedostaje štitnik za nos (nazal). Šlemovi su uvoženi iz Grčke(pronađeni datiraju iz V-VI vijeka p. n. e.) i bili su omiljeni među Ilirima (Enhilejcima) a to se vjerovatno tiče i ostalih dijelova zaštitne vojničke opreme.

  

• Bjelasica

  Bjelasica je planina u Crnoj Gori. Nalazi se u srcu Crne Gore tj. u centralno-kontinentalnom dijelu, a tako se ravnomjerno grana u četiri pravca i zapravo ima oblik kruga. Njena i dužina i širina iznosi 30 kilometara.

  Površina oko 630 -km². Granice su dvije velike rijeke, Lim i Tara, a sa sjevera Ljuboviđa i Lepenica. Pripada opštinama Kolašin, Mojkovac, Bijelo Polje, Berane i Andrijevica.

  Planinu Bjelasicu karakterišu tri specifičnosti i važne komparativne prednosti: veoma laka prohodnost i pristupačnost do najviših planinskih vrhova, veliko bogatstvo šumskog fonda i bogatstvo tekućih voda. Planina ima izuzetno dobar potencijal za ski terene.

  Bjelasica je za razliku od ostalih planina u regionu vulkanskog porijekla. Otuda, zelena ljeta, a bijele zime. I dok na Durmitoru ili Lovćenu vode propadaju, ovdje sve ostaje na površini, sliva se u mnogobrojne potoke i rijeke, od kojih je možda najvažnija i najljepša Biogradska Rijeka, koja se uliva i biser ove planine Biogradsko jezero.

  Najviši vrh Bjelasice je Crna glava, visoka 2.139 metara.

  

• Ada Bojana

  Ada Bojana je rečno ostrvo na ušću reke Bojane u Jadransko more, na krajnjem jugoistoku Crne Gore, uz državnu granicu sa Albanijom. Nastalo je veštačkim putem, a zauzima površinu od 4,9 km².

  Na adi se nalazi poznati turistički i naturistički centar. Nudistički kamp je napravljen 1973. godine. U turističkoj ponudi je boravak u kampu, bungalovima ili sojenicama na Bojani. Obale reke Bojane poznate su po ribarskim sojenicama, sa kojih meštani na tradicionalan način love ribu koja se može jesti u brojim ribljim restoranima. Sa druge strane Bojane postoji i divlji kamp. Ovde je 1985. godine smiljen film Lepota poroka.

  Iz Centra za zaštitu i proučavanje ptica poručuju da pritisak turista i vožnja rekom predstavljaju uznemiravajući faktor za ptice gnezdarice, čije se kolonije nalaze na samoj Bojani a njihova sezona gnežđenja se poklapa sa sezonom dolaska turista.

  Inače, trenutno je u toku prodaja Ade Bojane, a na tender koji je raspisala vlada Crne Gore se javilo pet zainteresovanih kompanija iz SAD, Dubaija, Turske, Češke i Hrvatske
  

• Skadarsko Jezero

  Skadarsko jezero je najveće jezero u Crnoj Gori i na Balkanskom poluostrvu, površine 369,7 km² (od toga Crnoj Gori pripada 221,8, a Albaniji 147,9 km²). Dužina mu je od Vranjine do Skadra 40 kilometara, a širina na nekim mjestima 14 kilometara. Dubina od 4 do 6 metara, a sve dalje što se ide ka zapadnome brijegu još je veća. Prema godišnjim dobima mijenja veličinu, a vode prima iz mnogo rijeka. Otiče rijekom Bojanom u Jadransko more.

  Jezero je puno ostrva i poluostrva na kojima se nalaze tragovi istorije i vrijedna kulturna baština: Žabljak – prijestonica nekadašnje Zete, Lesendro – tvrđava na stijeni usred jezera, tvrđava Grmožur. Bistra voda i očuvani ambijent omogućili su razvoj izuzetno bogatog eko-sistema. Ovo je jedino stanište pelikana na jugu Evrope.

  Na obali jezera nalazi se mali gradić – Rijeka Crnojevića. U blizini su ostaci grada Oboda gdje je bila smještena štamparija u kojoj je 1494. godine štampana prva knjiga u ovom dijelu Evrope Oktoih.
  

Dobro nam došli!